hunterpage.net

De ziekte van Kawasaki klinkt misschien nog steeds minder vaak voor moeders en vaders. Maar in feite bestaat deze ziekte en valt vaak de leeftijd van kinderen aan. Het verkrijgen van de juiste informatie over de ziekte van Kawasaki kan deze ziekte helpen voorkomen of goed behandelen.

Lees ook: Gebruik niet achteloos sterke medicijnen, laten we hier de bijwerkingen leren kennen

Ziekte van Kawasaki begrijpen

De ziekte van Kawasaki is een ziekte waarbij bloedvaten ontstoken raken. Deze ziekte treft vooral kinderen en kan een belangrijke oorzaak zijn van hartaandoeningen.

De ziekte van Kawasaki staat ook bekend als mucocutaan lymfekliersyndroom vanwege het effect op de lymfeklieren. De ziekte van Kawasaki veroorzaakt meestal zwelling op verschillende plaatsen zoals de huid en slijmvliezen in de mond, neus en keel.

De ziekte is niet besmettelijk, kan worden behandeld en de meeste kinderen herstellen zonder ernstige problemen.

Oorzaken van de ziekte van Kawasaki

Tot nu toe kan de exacte oorzaak van de ziekte van Kawasaki niet worden vastgesteld. Het is duidelijk dat de ziekte van Kawasaki niet besmettelijk is, dus het kan niet alleen door een virus worden veroorzaakt. Deze ziekte kan optreden als gevolg van genen, virussen, bacteriën en andere dingen in de wereld rond het kind, zoals chemicaliën en irriterende stoffen.

Er zijn verschillende dingen die het risico van een kind op de ziekte van Kawasaki kunnen vergroten, waaronder:

• Leeftijd. De ziekte van Kawasaki treft vooral kinderen onder de 5 jaar. Bij patiënten jonger dan 1 jaar kan de ziekte van Kawasaki ernstiger zijn.
• Geslacht. Jongens lopen meer risico dan meisjes.
• etniciteit. Kinderen van Oost-Aziatische afkomst hebben meer kans om deze ziekte te ontwikkelen. Vooral Japan en Korea.

Symptomen van de ziekte van Kawasaki

Aardbeientong, een van de meest voorkomende symptomen. (Foto: //www.shutterstock.com)

Symptomen van de ziekte van Kawasaki ontwikkelen zich gemiddeld in 3 fasen gedurende een periode van 6 weken. Hier is de volledige uitleg.

Eerste fase, 1e tot 2e week

In deze fase zijn de symptomen die verschijnen zo ernstig dat het kind erg kieskeurig wordt. Dit zijn de symptomen in de eerste fase:

• Hoge koorts met een temperatuur van 38 graden Celsius of meer. Duurt meestal langer dan 5 dagen. Koortsverlagende medicijnen zijn over het algemeen niet in staat om de lichaamstemperatuur te verlagen
• Huiduitslag en schilferende huid. De uitslag treedt meestal op tussen de borst en de benen, evenals het genitale of liesgebied
• Zwelling en roodheid. Verschijnt meestal op de handen en de onderkant van de voeten
• rood oog
• Keelpijn
• Droge lippen
• De tong is gezwollen en rood met kleine bultjes. Deze aandoening staat bekend als aardbeientong
• Gezwollen lymfeklieren. Het wordt meestal gekenmerkt door een knobbel aan één kant van de nek.

Tweede fase, 2e tot 4e week

Tijdens deze fase zullen de symptomen in ernst afnemen. Vooral de koorts, de koorts zou moeten zijn afgenomen, maar het kind kan nog steeds kieskeurig zijn en pijn hebben. Dan zijn enkele andere symptomen als volgt:

• Maagpijn
• Grap
• Diarree
• Urine met pus
• Slaperig
• Sloom
• Hoofdpijn
• Gewrichtspijn en gezwollen gewrichten
• Geel worden van de huid en het wit van de ogen (geelzucht)
• Peeling van de huid op de vingers, tenen, handpalmen of voetzolen. De handen en voeten van uw kind kunnen ook gevoelig en pijnlijk zijn bij aanraking. Het kind wil dus niet lopen of kruipen.

Derde fase, 4e tot 6e week

In deze fase begint het kind te herstellen. Deze fase wordt ook wel de herstelfase genoemd. Dan zouden de symptomen moeten verdwijnen en zullen alle tekenen van de ziekte uiteindelijk verdwijnen. Het kind kan tijdens deze fase echter nog steeds een gebrek aan energie voelen en snel moe worden.

Lees ook: Vat het niet licht op, bof bij kinderen: dit zijn de symptomen, oorzaken en hoe ermee om te gaan

Wanneer moet je naar de dokter?

Controleer onmiddellijk de toestand van het lichaam als het kind koorts heeft die langer dan drie dagen aanhoudt. Vooral als de koorts gepaard gaat met rode ogen, gezwollen tong, uitslag en gezwollen lymfeklieren.

Diagnose ziekte van Kawasaki

Er is geen enkele test die kan worden gedaan om de ziekte van Kawasaki te diagnosticeren. Om deze ziekte te diagnosticeren, zal de arts gewoonlijk een lichaamsonderzoek doen en enkele van de tekenen die bij het kind optreden bevestigen.

Dit zijn de belangrijkste tekenen die erop wijzen dat een kind de ziekte van Kawasaki heeft.

• Hoge lichaamstemperatuur of koorts boven 38 graden Celsius gedurende meer dan 5 dagen
• Conjunctivale injectie in beide ogen. Gekenmerkt door zwelling en roodheid van het oogwit.
• Aandoeningen van mond en keel. Zoals droge lippen, gesprongen of rode, gezwollen tong.
• Veranderingen in de handen en voeten. Beginnend met zwelling, pijn, rode of schilferende huid op de handpalmen of voetzolen
• Het uiterlijk van uitslag
• Gezwollen lymfeklieren in de nek

Daarnaast kan de arts ook een reeks tests uitvoeren om te bepalen of het kind de ziekte van Kawasaki heeft of niet. Hier zijn voorbeelden van tests die kunnen worden uitgevoerd:

• Urine monster. Dit wordt gedaan om te zien of de urine witte bloedcellen bevat.
• Bloed Test. Dit wordt gedaan om het aantal witte bloedcellen of het aantal bloedplaatjes in het lichaam van het kind te meten
• Lumbaalpunctie. Deze procedure wordt uitgevoerd door een naald tussen de wervels van de onderste wervelkolom te steken
• Harttesten met behulp van elektrocardiogram en echocardiogram
• röntgenfoto
• Coronair angiogram onderzoek.

Een reeks tests hierboven kan een doktersstap zijn om de ziekte van Kawasaki te diagnosticeren. Dit is belangrijk omdat de symptomen van de ziekte van Kawasaki vergelijkbaar kunnen zijn met verschillende andere ziekten, bijvoorbeeld:

• roodvonk, wat een bacteriële infectie is die een rode uitslag op de huid veroorzaakt
• Giftige schock syndroom, een zeldzame, levensbedreigende bacteriële infectie
• Mazelen, zeer besmettelijke virusziekte. Kan koorts en roodbruine vlekken op de huid veroorzaken
• Klierkoorts, een virale infectie die koorts en gezwollen lymfeklieren kan veroorzaken
• Stevens-Johnson-syndroom, wat een zeer ernstige allergische reactie op medicatie is
• virale meningitis, een infectie van de beschermende membranen die de hersenen en het ruggenmerg omringen (hersenvliezen)
• Lupus, of een auto-immuunziekte die een verscheidenheid aan symptomen kan veroorzaken, van vermoeidheid, gewrichtspijn en huiduitslag.

Behandeling van de ziekte van Kawasaki

De ziekte van Kawasaki moet in een ziekenhuis worden behandeld omdat het ernstige complicaties kan veroorzaken. Deze ziekte moet ook zo snel mogelijk worden behandeld.

Als het niet onmiddellijk wordt behandeld, kan de hersteltijd langer zijn. Daarnaast neemt ook het risico op complicaties toe. Er zijn verschillende manieren om deze ziekte te behandelen, waaronder:

• Toediening van aspirine

Artsen kunnen aspirine voorschrijven voor kinderen met deze ziekte. Het gebruik van aspirine wordt over het algemeen niet aanbevolen bij kinderen, maar voor de behandeling van de ziekte van Kawasaki kunnen artsen het voorschrijven.

Maar het is belangrijk om te onthouden dat het geven van aspirine aan kinderen alleen onder toezicht van een arts mag gebeuren. Indien onzorgvuldig, kan dit het kind schaden en bijwerkingen veroorzaken zoals het syndroom van Reye.

Aspirine is een niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel (NSAID). Het gebruik ervan is gerechtvaardigd voor deze ziektetoestand omdat:

• Kan pijn en ongemak verlichten
• Kan helpen bij het verlagen van hoge lichaamstemperatuur (koorts)
• Bij hoge doses werkt aspirine als een ontstekingsremmer (vermindert zwelling).
• Bij lage doses is aspirine een bloedplaatjesaggregatieremmer (voorkomen van bloedstolling).

De dosis aspirine die aan kinderen wordt gegeven, kan variëren, afhankelijk van de ervaren symptomen.

• Intraveneus immunoglobuline

Intraveneus immunoglobuline wordt ook IVIG genoemd. Immunoglobulinen zijn vloeibare antistoffen van gezonde donoren. Terwijl intraveneus betekent dat het rechtstreeks in een ader wordt geïnjecteerd.

Onderzoek heeft aangetoond dat IVIG koorts en het risico op hartproblemen kan verminderen. De immunoglobulinen die worden gebruikt om de ziekte van Kawasaki te behandelen, worden gammaglobulinen genoemd.

Wanneer het kind IVIG krijgt, zullen de symptomen binnen 36 uur verbeteren. Als de koorts na 36 uur niet verbetert, heeft het kind mogelijk een tweede IVIG-dosis nodig.

• Toediening van corticosteroïden

Corticosteroïden zijn een soort medicijn dat hormonen bevat. Dit medicijn is een sterke chemische stof die verschillende effecten op het lichaam heeft.

Als IVIG niet effectief is geweest, kan uw arts aanbevelen om corticosteroïden te gebruiken. Daarnaast kunnen artsen ook corticosteroïden aanbevelen als er een hoog risico is op hartproblemen bij kinderen.

Na behandeling voor de ziekte van Kawasaki in het ziekenhuis

Wanneer uw kind herstelt en de ziekenhuisopname beëindigt, moet u ervoor zorgen dat het veel vocht drinkt. Vergeet ook niet om altijd de gegeven medicijnen te controleren en aandacht te besteden aan bijwerkingen.

Gewoonlijk zal de arts ook een controleschema verstrekken om de gezondheidstoestand van de patiënt regelmatig te controleren.

Risico op complicaties

Met een snelle behandeling herstellen de meeste kinderen na het doormaken van de ziekte van Kawasaki. Ook bleek dat ze volledig herstelden zonder enige andere effecten op het lichaam achter te laten. Soms kunnen er echter complicaties optreden.

De ziekte van Kawasaki zorgt ervoor dat bloedvaten ontstoken en gezwollen raken. Dit kan dan complicaties veroorzaken in de bloedvaten die het hart van bloed voorzien (kransslagaders).

Ongeveer 25 procent van de kinderen met de ziekte van Kawasaki heeft complicaties met het hart. Indien onbehandeld of onbehandeld, kunnen complicaties in ongeveer 2 tot 3 procent van de gevallen fataal zijn.

In zeldzame gevallen kunnen kinderen last krijgen van:

• Ongebruikelijk hartritme (dysritmie)
• Ontstoken hartspier (myocarditis)
• Beschadigde hartkleppen (mitrale regurgitatie)
• Ontstoken bloedvaten (vasculitis)

Deze hartafwijkingen kunnen worden geïdentificeerd vanaf de eerste fase van de ziekte van Kawasaki, tussen de eerste en de tweede week.

Wanneer de bovenstaande complicaties optreden bij kinderen, kan de aandoening verergeren. Kinderen kunnen een aneurysma ervaren, wat een verzwakte of opgezwollen slagaderwandaandoening is. Bovendien lopen kinderen ook risico op inwendige bloedingen en hartaanvallen.

Complicaties van de ziekte van Kawasaki behandelen

Als uw kind een hartafwijking heeft als gevolg van de ziekte van Kawasaki, heeft het mogelijk een speciale behandeling nodig. Zoals het nemen van medicijnen of het ondergaan van een operatie.

Mogelijke behandelingen zijn als volgt:

• Gebruik van anticoagulantia en antibloedplaatjesgeneesmiddelen. Het medicijn is nodig om bloedstolsels te stoppen, wat kan voorkomen dat een kind een hartaanval krijgt als de slagaders in zijn lichaam ontstoken raken.
• KransslagaderBypass-transplantaat (CABG). Dit is een chirurgische ingreep om bloed rond nauwe of geblokkeerde slagaders te leiden. Deze operatie wordt ook gedaan om de bloedstroom en zuurstoftoevoer naar het hart te vergroten
• coronaire angioplastiek, is een procedure om geblokkeerde of vernauwde kransslagaders te verbreden zodat de bloedtoevoer naar het hart toeneemt. In sommige gevallen moet een geblokkeerde slagader worden ingebracht met een stent of kort hol metaal om de slagader open te houden.

Kinderen met ernstige complicaties kunnen blijvende schade aan de hartspier of kleppen ervaren als plooien die de bloedstroom regelen. Ze moeten dus regelmatig op controle bij een hartspecialist.

Dat is een reeks informatie over de ziekte van Kawasaki die u moet weten. Als u of uw naaste familieleden symptomen van de ziekte van Kawasaki vertonen, aarzel dan niet om een ​​arts te raadplegen.

Raadpleeg uw gezondheidsproblemen en uw gezin via Good Doctor 24/7 service. Onze dokterspartners staan ​​klaar om oplossingen te bieden. Kom op, download de Good Doctor-applicatie hier!