hunterpage.net

Deze aandoening, bekend als aplastische anemie, zorgt er in het algemeen voor dat uw beenmerg stopt met het aanmaken van nieuwe bloedcellen. Hoe gevaarlijk is deze ziekte?

Deze aandoening van aplastische anemie ontwikkelt zich soms langzaam, soms verschijnt het plotseling. Wat zeker is, is dat als uw bloedbeeld laag genoeg is en niet onmiddellijk wordt behandeld, deze aandoening ook levensbedreigend kan zijn.

Lees ook: Hou je van sporten? Dit betekent dat u de voordelen van de volgende isotone dranken moet kennen:

Wat is aplastische anemie?

Aplastische anemie ziekte. Fotobron: www.dkms.org

Bloedarmoede is algemeen bekend als een aandoening waarbij het aantal rode bloedcellen minder is dan normaal. Hierdoor wordt er minder zuurstof naar de lichaamscellen vervoerd.

Bij aplastische anemie vertraagt ​​of stopt gewoonlijk de normale productie van bijna alle bloedcellen, namelijk rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes. Verminderde productie van bloedcellen is te wijten aan: stamcellen of beschadigde beenmergstamcellen.

In feite zijn beenmergstamcellen verantwoordelijk voor de productie van rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes, die van vitaal belang zijn voor de menselijke gezondheid.

Deze aandoening kan ervoor zorgen dat patiënten zich ziek voelen, het risico op infectie of andere gezondheidscomplicaties vergroten. Deze aandoening wordt ook vaak beenmergfalen genoemd.

Aplastische anemie heeft verschillende niveaus van ernst, variërend van mild tot levensbedreigend. Het komt het meest voor bij oudere kinderen, adolescenten en jonge volwassenen.

Oorzaken van aplastische anemie

De oorzaak van schade aan het beenmerg is niet precies bekend, omdat veel factoren factoren kunnen zijn die het beenmerg beschadigen. Er zijn echter verschillende factoren die verband houden met deze ziekte.

Aplastische anemie wordt vaak geassocieerd met auto-immuunziekten. Bij auto-immuunziekten valt het lichaam zijn eigen cellen aan, dus het is als een infectie.

Andere mogelijke oorzaken zijn:

• Reacties op sommige medicijnen die worden gebruikt om artritis, epilepsie of infecties te behandelen
• Giftige chemicaliën die in veel industrieën worden gebruikt, zoals benzeen, oplosmiddelen of lijmdampen
• Blootstelling aan bestraling of chemotherapie bij de behandeling van kanker
• Anorexia nervosa, een ernstige eetstoornis geassocieerd met aplastische anemie
• Sommige virussen zoals Epstein-Barr, HIV of andere herpesvirussen

Hoewel zeldzaam, is het mogelijk dat aplastische anemie ook een erfelijke ziekte is.

Wie heeft aplastische anemie?

Hoewel iedereen aplastische bloedarmoede kan krijgen, komt het meestal vaker voor bij mensen in de late tienerjaren en vroege jaren 20, evenals bij oudere mensen. Mannen en vrouwen hebben een gelijke kans om het te ervaren.

Aplastische anemie komt vaker voor in ontwikkelingslanden en is van twee soorten:

• Erfelijke aplastische anemie
• Verworven aplastische anemie als gevolg van bepaalde aandoeningen

De arts zal uw toestand onderzoeken om te bepalen welk niveau u ervaart. Gewoonlijk wordt erfelijke aplastische anemie veroorzaakt door een gendefect en komt het meest voor bij kinderen en jonge volwassenen.

Als u een erfelijke vorm van aplastische anemie heeft, is de kans groter dat u leukemie of andere vormen van kanker krijgt, dus raadpleeg regelmatig een specialist.

Hoewel verworven aplastische anemie als gevolg van bepaalde aandoeningen meestal vaker voorkomt bij volwassenen. De trigger voor het probleem is over het algemeen een probleem met het immuunsysteem.

Symptomen van aplastische anemie

Elk type bloedcel heeft een andere rol. Terwijl rode bloedcellen zuurstof door het lichaam vervoeren, bestrijden witte bloedcellen infecties en voorkomen bloedplaatjes bloedingen.

Symptomen die verschijnen, zijn meestal afhankelijk van het type bloedcellen dat meestal laag is. Maar bij aplastische bloedarmoede ervaart u meestal een afname of een laag niveau van deze drie bloedcellen.

De volgende zijn veelvoorkomende symptomen voor elk:

Laag aantal rode bloedcellen:

• Vermoeidheid
• Moeilijk om te ademen
• Duizelig
• bleke huid
• Hoofdpijn
• pijn op de borst
• Onregelmatige hartslag

Laag aantal witte bloedcellen:

• Infectie
• Koorts

Laag aantal bloedplaatjes:

• Gemakkelijk blauwe plekken en bloeden
• bloedneus

Als u de bovenstaande symptomen heeft, zal uw arts meestal een volledige bloedtest doen. Uw arts kan ook een biopsie van uw beenmerg nemen om deze aandoening te controleren.

Diagnose van aplastische anemie

De volgende tests kunnen helpen bij het diagnosticeren van aplastische anemie:

• Bloedonderzoek: bij aplastische anemie zijn meestal alle drie de bloedcelniveaus laag en is een volledige bloedtest nodig voor de diagnose
• Beenmergbiopsie: de arts gebruikt meestal een naald om een ​​klein stukje beenmerg te nemen van een groot bot in uw lichaam, zoals het heupbeen

Nadat u de diagnose aplastische anemie heeft gekregen, moet u mogelijk ook een aantal andere tests uitvoeren om de oorzaak te achterhalen.

Lees ook: Ontwikkeling van 3-jarige kinderen, fasen die moeders moeten weten

Behandeling van aplastische anemie

De behandeling van aplastische anemie hangt af van de ernst van uw aandoening en uw leeftijd. Als uw toestand ernstig is en uw aantal bloedcellen erg laag is, kan dit levensbedreigend zijn en onmiddellijke ziekenhuisopname vereisen.

Bloedtransfusie

Hoewel het geen remedie is voor aplastische bloedarmoede, kunnen bloedtransfusies bloedingen onder controle houden en symptomen verlichten. De truc is om bloedcellen aan te leveren die niet door uw beenmerg worden aangemaakt.

U kunt een rode bloedceltransfusie krijgen om uw aantal rode bloedcellen te verhogen en bloedarmoede en vermoeidheid te helpen verlichten. Of bloedplaatjes, die overmatig bloeden helpen voorkomen.

Hoewel er over het algemeen geen limiet is aan het aantal bloedtransfusies, kunnen er bij transfusies soms complicaties optreden.

Getransfundeerde rode bloedcellen bevatten soms ijzer dat zich in uw lichaam kan ophopen en vitale organen kan beschadigen als dit overtollige ijzer niet wordt behandeld. Een aantal medicijnen kan echter helpen overtollig ijzer in uw lichaam te verwijderen.

Na verloop van tijd kan uw lichaam ook antilichamen ontwikkelen tegen de getransfundeerde bloedcellen, waardoor deze stap van bloedtransfusie minder effectief is om de symptomen te verlichten.

Het gebruik van immunosuppressiva kan deze complicaties echter minder waarschijnlijk maken.

Stamceltransplantatie

Met stamceltransplantatie kan beenmerg worden hersteld met stamcellen van een donor. Dit kan een behandelingsoptie zijn voor degenen onder u die ernstige aplastische anemie hebben.

Een stamceltransplantatie, ook wel beenmergtransplantatie genoemd, is over het algemeen de voorkeursbehandeling voor degenen die jonger zijn en een gematchte donor hebben, meestal een broer of zus.

Als er een donor wordt gevonden, wordt uw zieke beenmerg eerst getest op bestraling of chemotherapie. De gezonde stamcellen van de donor worden vervolgens uit het bloed gefilterd.

Gezonde stamcellen worden intraveneus in uw bloedbaan geïnjecteerd. Daarna migreert het naar de beenmergholte en begint het met het maken van nieuwe bloedcellen.

Deze procedure duurt lang om in het ziekenhuis te worden opgenomen. Na de transplantatie krijgt u meestal ook medicijnen om afstoting van stamcellen in uw lichaam te voorkomen.

Stamceltransplantatie kan ook risico's met zich meebrengen. Soms kan uw lichaam de transplantatie afwijzen, waardoor dit kan leiden tot levensbedreigende complicaties.

Ook is niet iedereen een goede kandidaat voor een transplantatie, of kan hij een geschikte donor vinden.

Immunosuppressiva

Voor degenen onder u die geen beenmergtransplantatie kunnen ondergaan of voor degenen onder u bij wie aplastische anemie wordt veroorzaakt door een auto-immuunziekte, kan de behandeling geneesmiddelen omvatten die het immuunsysteem kunnen veranderen of onderdrukken (immunosuppressiva).

Geneesmiddelen zoals cyclosporine (Gengraf, Neoral, Sandimmune) en anti-thymocytenglobuline, zouden de activiteit van immuuncellen die uw beenmerg beschadigen, onderdrukken. Het helpt uw ​​beenmerg te herstellen en nieuwe bloedcellen aan te maken.

Cyclosporine en antithymocytglobuline worden vaak samen gebruikt. Corticosteroïden, zoals methylprednisolon (Medrol, Solu-Medrol), worden vaak gebruikt bij deze medicijnen.

Hoewel effectief, riskeert dit medicijn ook uw immuunsysteem te verzwakken. Er is ook een kans dat de bloedarmoede terugkeert nadat u stopt met dit geneesmiddel.

Beenmergstimulans

Bepaalde medicijnen, waaronder koloniestimulerende factoren, zoals sargramostim (Leukine), filgrastim (Neupogen) en pegfilgrastim (Neulasta), epoëtine alfa (Epogen/Procrit) en eltrombopag (Promacta), kunnen het beenmerg helpen stimuleren om nieuwe bloedcellen aan te maken.

Antibiotica of antivirale medicijnen

Het hebben van aplastische bloedarmoede kan uw immuunsysteem verzwakken, waardoor u vatbaarder wordt voor infecties.

Als u aplastische anemie heeft, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts wanneer u de eerste tekenen van infectie ervaart, zoals koorts. U wilt zeker niet dat de infectie erger wordt, omdat deze levensbedreigend kan zijn.

Als u ernstige aplastische anemie heeft, kan uw arts antibiotica of antivirale medicijnen voorschrijven om infectie te helpen voorkomen.

Andere behandelingen

Aplastische anemie veroorzaakt door bestraling en chemotherapiebehandelingen voor kanker verbetert meestal nadat die behandelingen zijn gestopt. Hetzelfde geldt voor de effecten van de meeste andere geneesmiddelen die aplastische anemie veroorzaken.

Zwangere vrouwen met aplastische anemie worden meestal ook behandeld met bloedtransfusies. Er wordt ook aangenomen dat zwangerschapsgerelateerde aplastische anemie verbetert zodra de zwangerschap eindigt.

Leefstijl en thuiszorg

Als u aplastische anemie heeft, behandel uzelf dan met:

• Rust wanneer nodig. Aplastische bloedarmoede kan vermoeidheid en kortademigheid veroorzaken, zelfs bij lichte activiteit, dus rust wanneer je het nodig hebt
• Vermijd sporten met nauw contact. Omdat er een risico is op bloedingen in verband met een laag aantal bloedplaatjes, is het noodzakelijk om activiteiten te vermijden die letsel of vallen kunnen veroorzaken
• Bescherm jezelf tegen ziektekiemen. Was vaak uw handen en vermijd zieke mensen, en als u koorts of andere tekenen van infectie heeft, raadpleeg dan een arts voor behandeling

Hier zijn enkele andere tips om te helpen met aplastische bloedarmoede:

• Onderzoek uw ziekte. Hoe meer u weet, hoe beter u voorbereid bent om behandelbeslissingen te nemen
• Vraag stellen. Zorg ervoor dat u de arts vraagt ​​naar alles wat met de ziekte of behandeling te maken heeft dat u niet begrijpt, vergeet niet aantekeningen te maken of op te schrijven wat de arts zegt
• Wees vocaal. Wees niet bang om uw zorgen te delen met de arts of zorgverlener die u behandelt
• Op zoek naar ondersteuning. Praat met andere mensen, of vraag ook familie en vrienden om emotionele steun. Vraag hen bijvoorbeeld te overwegen om bloeddonor of beenmergdonor te worden
• Denk aan je gezondheid. Bij een voedzaam dieet en voldoende slaap is het belangrijk de bloedproductie te optimaliseren.

Leven met aplastische bloedarmoede

Als u aplastische bloedarmoede heeft, probeer dan deze:

• Vermijd nauw contactsporten om blessures en bloedingen te voorkomen
• Was je handen zo vaak mogelijk
• Haal de jaarlijkse griepprik
• Vermijd zoveel mogelijk mensenmassa's
• Raadpleeg een arts voordat u gaat vliegen of naar bepaalde plaatsen gaat, om te controleren of u eerst een bloedtransfusie nodig heeft.