hunterpage.net

Een struma is een aandoening waarbij de schildklier vergroot is. Deze ziekte kan medisch worden behandeld of met behulp van natuurlijke struma.

Er zijn verschillende vormen van struma, waarvan sommige worden veroorzaakt door jodiumtekort, de ziekte van Graves, de ziekte van Hashimoto en schildklierkanker.

Hoewel het er vreselijk uitziet, is een struma meestal pijnloos, maar als het erg groot is, kan het een zeurende hoest en moeite met slikken en ademen veroorzaken.

Symptomen van struma zelf zijn afhankelijk van de schildklierniveaus in het bloed, namelijk laag, normaal of verhoogd. In gevallen waar de schildklierspiegels verhoogd zijn (hyperthyreoïdie), kan struma nervositeit, hartkloppingen, hyperactiviteit, overmatig zweten, gevoeligheid voor warmte, enz. veroorzaken.

Ondertussen, in gevallen van verminderde schildklierniveaus (hypothyreoïdie), kan struma symptomen veroorzaken zoals gevoeligheid voor verkoudheid, constipatie, vergeetachtigheid, persoonlijkheidsveranderingen, gewichtstoename en haaruitval.

Hoewel het iedereen kan treffen, zijn er verschillende risicofactoren waardoor dit struma vaker voorkomt, waaronder:

• Vrouw

Vrouwen zijn vatbaar voor schildklieraandoeningen, dus ze zijn vatbaar voor struma.

• Leeftijd

Struma komt vaker voor na de leeftijd van 40 jaar.

• Ziektegeschiedenis

Een voorgeschiedenis van ziekte of een familiegeschiedenis van auto-immuunziekte verhoogt het risico op het krijgen van een struma.

• Zwangerschap en menopauze

Schildklieraandoeningen komen vaak voor tijdens de zwangerschap en de menopauze.

• Consumptie van bepaalde medicijnen

Hartmedicijnen die amiodaron bevatten en psychiatrische medicijnen die lithium bevatten, verhogen het risico op het ontwikkelen van een struma.

• Blootstelling aan straling

Als u bestralingstherapie aan de nek of borst heeft gehad, of bent blootgesteld aan bestraling in een nucleaire faciliteit, een nucleaire test of een ongeluk, loopt u een groter risico op het ontwikkelen van een struma.

Als een struma verschijnt, is het raadzaam om een ​​arts te raadplegen om de schildklierhormoonspiegels te bepalen en de oorzaak van het struma te achterhalen.

Als de oorzaak een jodiumtekort is, kun je dat doen door een natuurlijk struma te nemen dat thuis gemakkelijk te vinden is, namelijk gejodeerd zout.

De consumptie van gejodeerd zout bij volwassenen vereist over het algemeen 150 microgram per dag. Vrouwen die zwanger zijn en borstvoeding geven, hebben 200 microgram per dag nodig.

Voedingsmiddelen met een hoog jodiumgehalte die moeten worden geconsumeerd voor struma-patiënten zijn:

• Vis
• Ei
• Pinda
• Vlees
• Brood
• Zuivelproducten
• Zeewier

In andere gevallen kan een struma het gevolg zijn van hyperthyreoïdie. Om de groei van struma als gevolg van hyperthyreoïdie te voorkomen, adviseren artsen u meestal om een ​​​​dieet met een laag gejodeerd zout te gebruiken voordat u met de behandeling begint.

volgens Amerikaanse schildklierverenigingBij een jodiumarm dieet moet u voedingsmiddelen zoals gejodeerd zout, zeevruchten, melk, gevogelte en rundvlees, brood, pasta en eierdooiers vermijden. Vermijd ook voedingsmiddelen op basis van soja, zoals tofu, sojamelk, sojasaus en sojabonen.

Opgemerkt moet worden dat de behandeling van struma moet worden aangepast aan het onderzoek. Afhankelijk van de hoeveelheid schildklierhormoon in het bloed zal de arts op basis van lichamelijk onderzoek en ondersteuning (bloedonderzoek schildklierhormoon) een behandeling geven.

Behandeling kan de vorm hebben van het geven van hormoonvervangende medicijnen, bestraling of een operatie als het onderzoek een dergelijke actie vereist.

Controleer uw gezondheid en die van uw gezin regelmatig via Good Doctor 24/7. Download hier om te overleggen met onze dokterspartners.