Vaginisme leren kennen: oorzaken, symptomen en behandeling

Vaginisme is een spasme of samentrekking van de spieren rond de vagina. Deze aandoening kan optreden tijdens geslachtsgemeenschap of bij het inbrengen van een tampon in de vagina.

Laten we de volledige recensie hieronder bekijken voor meer informatie over deze ziekte.

Wat is vaginisme?

Bij sommige vrouwen trekken de vaginale spieren onwillekeurig of continu samen wanneer ze vaginale penetratie proberen, een aandoening die vaginisme wordt genoemd. Contracties kunnen geslachtsgemeenschap voorkomen of kunnen het erg pijnlijk maken.

Deze aandoening kan echter ook optreden wanneer u iets, zoals een tampon, in de vagina inbrengt om een ​​gynaecologisch onderzoek te ondergaan. Deze aandoening kan pijn en ongemak veroorzaken.

Wanneer u een voorwerp zoals een tampon, penis of speculum in de vagina probeert in te brengen, kan de vagina strakker worden door onwillekeurige samentrekking van de bekkenspieren. Dit kan algemene spierspasmen, pijn en tijdelijke stopzetting van de ademhaling veroorzaken.

De meest getroffen spiergroep is de pubococcygeus (PC) spiergroep. Deze spier is verantwoordelijk voor urineren, seks hebben, poepen of zelfs bevallen. Deze ziekte mag niet worden genegeerd en moet onmiddellijk worden behandeld.

Lees ook: Vrouwen tot een climax laten komen, meer weten over de clitoris

Wat veroorzaakt vaginisme?

Artsen weten eigenlijk niet zeker waarom deze ziekte kan optreden. Meestal wordt deze ziekte geassocieerd met angst of angst om seks te hebben.

Deze ziekte kan echter ook optreden als gevolg van fysieke stressoren, emotionele stressoren of zelfs beide.

Er zijn verschillende triggers die deze ziekte kunnen veroorzaken. Gemeld van Medisch nieuws vandaagHier zijn de triggers voor vaginisme.

Emotionele trigger

Emotionele triggers kunnen zijn:

  • Angst voor pijn en zwangerschap
  • Angst, prestatie of schuldgevoel
  • Relatieproblemen, zoals het hebben van een gewelddadige partner of gemakkelijk gekwetst worden
  • Traumatische gebeurtenissen, zoals verkrachting of seksuele intimidatie
  • Ervaringen uit de kindertijd, zoals afbeeldingen van seks tijdens het opgroeien of blootstelling aan seksuele afbeeldingen

Fysieke trigger

Fysieke triggers kunnen zijn:

  • Infecties, zoals een urineweginfectie (UTI) of schimmelinfectie
  • Gezondheidsproblemen, zoals kanker of lichen sclerosus
  • Werk
  • Menopauze
  • Bekkenchirurgie
  • Onvoldoende verwarming
  • Onvoldoende vaginale smering
  • Bijwerkingen van medicijnen

Wie kan vaginisme krijgen?

Het exacte aantal vrouwen dat deze aandoening ervaart, is niet met zekerheid bekend, dit komt omdat veel vrouwen zich schamen om deze aandoening met een arts te bespreken.

Het is echter eigenlijk heel belangrijk om dit probleem altijd met uw arts te bespreken. Dit is handig zodat artsen een passende behandeling kunnen geven.

Soms begint de aandoening wanneer een vrouw in haar tienerjaren of begin twintig is. Bij sommige andere vrouwen kan dit later in het leven optreden na een periode van normaal seksueel functioneren.

Dit kan elke keer dat u penetratie of geslachtsgemeenschap probeert, gebeuren. Deze aandoening kan ook in bepaalde situaties voorkomen, zoals tijdens geslachtsgemeenschap, maar niet bij het gebruik van tampons.

Soorten vaginisme

Over het algemeen zijn er twee soorten vaginisme, namelijk primair vaginisme en secundair vaginisme. Dit type vaginisme kan vrouwen van elke leeftijd treffen.

Voor meer informatie vindt u hier een uitleg van de soorten vaginisme die u moet kennen.

1. Primair vaginisme

Primair vaginisme komt vaak voor bij vrouwen tijdens hun eerste poging tot geslachtsgemeenschap.

Een vrouw voelt vaak pijn wanneer er iets in haar vagina komt, inclusief de penis (penetratieseks genoemd), of wanneer ze nooit iets in haar vagina kan krijgen.

Dit kan te wijten zijn aan pijn, gegeneraliseerde spierspasmen en vrouwen met dit type vaginisme kunnen tijdelijk stoppen met ademen. Deze aandoening wordt ook wel levenslang vaginisme genoemd.

2. Secundair vaginisme

Secundair vaginisme wordt ervaren door vrouwen die eerder pijnloze geslachtsgemeenschap hebben gehad. Maar toen gebeurde dit en werd het moeilijk.

Dit voorval is meestal gebaseerd op bepaalde gebeurtenissen, zoals infectie, menopauze, een traumatische gebeurtenis, de ontwikkeling van een medische aandoening, relatieproblemen met een partner, een operatie of zelfs een bevalling.

Bij sommige vrouwen treedt vaginisme op na de menopauze, wanneer de oestrogeenspiegels dalen, het gebrek aan smering en elasticiteit van de vagina geslachtsgemeenschap pijnlijk, stressvol of zelfs onmogelijk maakt.

Symptomen van vaginisme

Net als de ziekte in het algemeen, heeft vaginisme ook symptomen die door de patiënt worden gevoeld.

Hier zijn de symptomen van vaginisme om op te letten.

  • Pijnlijke geslachtsgemeenschap (dyspareunie), gevolgd door een beklemd gevoel en pijn die kan branden of steken
  • Penetratie wordt moeilijk of onmogelijk
  • Langdurige of onbekende oorzaak seksuele pijn
  • Pijn bij het inbrengen van een tampon
  • Pijn tijdens gynaecologisch onderzoek
  • Gegeneraliseerde spierspasmen of ademstilstand tijdens het experiment

Deze ziekte kan ook andere symptomen veroorzaken, waaronder angst voor vaginale penetratie en verminderd seksueel verlangen tijdens penetratie.

Iemand die aan deze ziekte lijdt, betekent niet dat hij helemaal niet meer geniet van seksuele activiteit.

Vrouwen met deze aandoening kunnen nog steeds seksueel genot voelen en verlangen en een orgasme ervaren. Bij veel seksuele activiteiten is geen penetratie betrokken, zoals orale seks of masturbatie.

Diagnose van vaginisme

Meestal begint de diagnose van deze ziekte met een onderzoek van de ervaren symptomen. Uw arts zal u gewoonlijk vragen stellen, zoals wanneer u voor het eerst een probleem opmerkte, hoe vaak het voorkomt en waardoor het wordt veroorzaakt.

De arts kan ook vragen naar een seksuele geschiedenis, die vragen over trauma of aanranding kan inhouden.

Over het algemeen vereist de diagnose en behandeling van vaginisme een bekkenonderzoek om andere mogelijkheden uit te sluiten.

Vrouwen met vaginisme voelen zich vaak nerveus of bang bij dit onderzoek. Om dit te voorkomen, kunt u eerst een arts raadplegen.

Vaginisme behandeling

Bij de diagnose van vaginisme zal de arts de medische toestand onderzoeken en een bekkenonderzoek uitvoeren. Bij de behandeling van deze ziekte kunnen verschillende specialisten betrokken zijn, afhankelijk van de oorzaak.

Elke mogelijke onderliggende oorzaak, zoals een infectie, moet mogelijk worden behandeld voordat u zich richt op de behandeling van vaginisme.

Zoals eerder uitgelegd, is deze aandoening behandelbaar. Gewoonlijk omvat de behandeling van deze ziekte het verstrekken van onderwijs, counseling en training.

Het doel van de behandeling of behandeling van deze ziekte is het verminderen van de spieren die zich automatisch aanspannen en angst door pijn of andere angsten.

De behandeling is meestal een combinatie van de volgende behandelingen:

1. Bekkenbodemcontroleoefeningen

De eerste behandeling die kan worden gedaan om vaginisme te behandelen, zijn oefeningen voor bekkenbodembeheersing. Deze behandeling omvat spiercontractie en ontspanningsactiviteiten om de controle van de bekkenbodem te verbeteren.

Biofeedback kan ook helpen als je deze oefening doet. Dit komt omdat u door het ontvangen van feedback kunt volgen hoe goed u uw bekkenbodemoefeningen doet.

Een kleine sonde wordt in de vagina ingebracht en de informatie wordt weergegeven op een computerscherm.

2. Sekstherapie en counseling

Onderwijsaanbod omvat meestal het leren over anatomie en wat er gebeurt tijdens seksuele opwinding en geslachtsgemeenschap.

U kunt ook informatie krijgen over de spieren die betrokken zijn bij vaginisme. Dit kan u helpen begrijpen hoe lichaamsdelen werken en reageren.

Counseling kan u alleen of met uw partner betreffen. Werken met een hulpverlener die gespecialiseerd is in seksuele stoornissen kan u helpen.

Ontspanningstechnieken en hypnose kunnen ook ontspanning bevorderen en u helpen om u meer op uw gemak te voelen bij geslachtsgemeenschap.

3. Emotionele oefening

Emotionele oefening kan een persoon helpen bij het identificeren, uiten en oplossen van alle emotionele factoren die mogelijk bijdragen aan vaginisme.

4. Vermindert de gevoeligheid voor het inbrengen

Bij deze behandeling wordt een vrouw gevraagd om het gebied elke dag zo dicht mogelijk bij de vaginale opening aan te raken zonder pijn te veroorzaken, en om elke dag dichterbij te komen.

Wanneer hij het gebied rond de vagina kan aanraken, zal hij worden aangemoedigd om de vaginale lippen of schaamlippen aan te raken en te openen, en de volgende stap is het inbrengen van een vinger.

5. Dilatatietraining

Bij deze behandeling leert een vrouw hoe ze een plastic dilatator of een kegelvormig inzetstuk moet gebruiken.

Als hij de plastic dilatator zonder pijn kan inbrengen, is de volgende stap om hem 10-15 minuten te laten zitten. Dit is handig om de spieren te laten wennen aan de druk.

6. Kegel-oefeningen

Om dit probleem op te lossen, kun je ook Kegel-oefeningen doen. De eerste manier is om dezelfde spierverstrakking te doen die u gebruikt om de stroom te stoppen tijdens het urineren.

  • Span de spieren aan
  • Houd de bekkenspieren 2-10 seconden vast
  • Ontspan de spieren weer
  • Doe deze oefening 20 keer, je kunt het ook naar eigen wens doen

7. Bediening

In sommige gevallen kan een operatie een optie zijn om deze ziekte te behandelen.

Als u bijvoorbeeld door een aandoening lichamelijke pijn heeft tijdens seks en dit bijdraagt ​​aan uw vaginisme, kan uw arts aanbevelen de onderliggende oorzaak te behandelen.

Enkele van de operaties die kunnen worden uitgevoerd om deze ziekte te behandelen, zijn:

Endometriose chirurgie

Endometriose is een mogelijke reden voor een operatie. Deze aandoening zorgt ervoor dat kleine stukjes van het baarmoederslijmvlies buiten de baarmoeder groeien. Een operatie kan deze weefselgebieden verwijderen of vernietigen.

Vergroten vagina

Er kan een operatie worden uitgevoerd om de vagina te vergroten. Deze operatie kan nodig zijn als eerdere operaties aan de vagina ervoor hebben gezorgd dat littekenweefsel is ontstaan ​​en de vagina wordt geblokkeerd of beperkt.

Dit kan gebeuren als de arts tijdens de bevalling het perineum moet doorsnijden (episiotomie).

Een kleine operatie genaamd de Fenton-procedure kan worden uitgevoerd om het littekenweefsel te verwijderen. De operatie omvat het netjes afsnijden van het littekenweefsel en het naaien van de randen met kleine hechtingen. De operatie zal worden uitgevoerd onder plaatselijke of algemene verdoving.

Na de operatie kunt u wat pijn ervaren, die u kunt behandelen met pijnstillers, zoals paracetamol.

Niet alleen dat, u kunt ook bloedingen krijgen. Om dit op te lossen kun je een handdoek gebruiken en geen tampon.

Als u vaginisme heeft, hoeft u zich niet te schamen of een arts te raadplegen. De arts zal een passende behandeling en behandeling voorstellen op basis van de onderliggende oorzaak van uw vaginisme.

We raden u aan om onmiddellijk contact op te nemen met uw arts als u de hierboven beschreven symptomen heeft, zodat u snel behandeld kunt worden zodat het geen ernstigere problemen veroorzaakt.

Raadpleeg uw gezondheidsproblemen en uw gezin via Good Doctor 24/7 service. Onze dokterspartners staan ​​klaar om oplossingen te bieden. Kom op, download de Good Doctor-applicatie hier!


$config[zx-auto] not found$config[zx-overlay] not found