hunterpage.net

Digoxine of digoxine is een van de geneesmiddelen in de cardiotonische klasse die vaak wordt gecombineerd met angina-medicijnen, zoals nifedipine en diltiazem.

De eerste keer dat dit medicijn in 1930 werd ontdekt, werd gesynthetiseerd uit de bladeren van Digitalis lanata.

Dit medicijn wordt veel gebruikt om hartproblemen te behandelen. Het volgende is informatie over waar digoxine voor is, de voordelen, dosering, hoe het te gebruiken en het risico op mogelijke bijwerkingen.

Waar is digoxine voor?

Digoxine is een hartglycosidegeneesmiddel dat wordt gebruikt voor de behandeling van verschillende hartaandoeningen, zoals supraventriculaire aritmieën (atriumfibrilleren) en hartfalen.

Dit medicijn is effectief na een uur gebruik en duurt maximaal 2-3 weken.

Dit medicijn wordt vaak gevonden in de vorm van orale tabletten. Daarnaast zijn er verschillende digoxinepreparaten ontwikkeld in de vorm van intraveneuze injectiepreparaten speciaal voor gebruik in urgente situaties.

Wat zijn de functies en voordelen van het medicijn digoxine?

Digoxine werkt als een cardiotonic door te werken aan het versterken van de contractiliteit van de hartspier, vooral bij hartfalen om de pompfunctie te verbeteren.

Bovendien blokkeren deze hartglycosiden ook het A-V (atrioventriculaire) impulstransmissiesysteem, dat wil zeggen van de atria naar de ventrikels. Zo kan de overdracht van impulsen worden vertraagd.

Het medische gebruik van digoxine wordt voornamelijk gebruikt voor de volgende hartaandoeningen:

1. Hartfalen

Bij de behandeling van dit probleem wordt digoxine gebruikt in combinatie met andere middelen bij de behandeling van licht tot matig hartfalen.

Behandelingsmanagement is geassocieerd met linkerventrikelsystolische disfunctie. Het doel van de behandeling is om de contractiliteit van de linkerventrikel te verhogen en de symptomen van hartfalen te verbeteren.

Hoewel digoxine op grote schaal is gebruikt bij de behandeling van hartfalen, is het huidige gebruik ervan over het algemeen beperkt.

Dit wordt beschouwd in het licht van het gebrek aan overlevingsvoordeel van het medicijn, het potentieel voor ernstige bijwerkingen en de beschikbaarheid van andere medicijnen waarvan is aangetoond dat ze het risico op overlijden aanzienlijk verminderen.

De huidige richtlijnen voor de behandeling van hartfalen bij volwassenen bevelen over het algemeen het gebruik van renine-angiotensine-aldosteronsysteemremmers aan in combinatie met medicamenteuze behandeling.

2. Atriale fibrillatie

Digoxine wordt ook gebruikt om de ventriculaire frequentie te regelen bij patiënten met chronisch atriumfibrilleren. Deze medicijnen worden echter niet als eerstelijnstherapie beschouwd, deels vanwege hun langzame werking.

Bètablokkers en niet-dihydropyridine calciumkanaalblokkers (bijv. diltiazem, verapamil) hebben de voorkeur voor deze therapie.

Digoxine wordt meestal gebruikt in combinatie met een bètablokker of een niet-dihydropyridine calciumkanaalblokkerend geneesmiddel. Het is bedoeld om de hartslagcontrole te verbeteren, wat nuttig is bij patiënten met hartfalen.

Dit medicijn wordt niet aanbevolen voor gebruik bij patiënten met reeds bestaande atriale fibrillatie.

De reden is dat er een toename van de ventriculaire respons en ventriculaire fibrillatie kan zijn, wat de hartaandoening zelfs kan verergeren.

3. Paroxysmale supraventriculaire tachycardie

Het is ook gebruikt voor de behandeling van paroxysmale supraventriculaire tachycardie (PSVT). Sommige deskundigen suggereren dat orale digoxine een haalbare optie kan zijn voor de voortdurende behandeling van PSVT.

Het gebruik van digoxine is over het algemeen voorbehouden aan patiënten die falen of de therapie van keuze niet kunnen gebruiken. De therapie van keuze is bijvoorbeeld bètablokkers, niet-dihydropyridine calciumkanaalblokkers, flecaïnide, propafenon.

Het potentiële risico op bijwerkingen van digoxine is ook een punt van zorgvuldige zorg voordat dit geneesmiddel wordt toegediend aan patiënten met een ventriculaire stoornis die het hartminuutvolume beïnvloedt.

Recente studies hebben echter aangetoond dat digoxine kan worden gebruikt bij de behandeling van regelmatige supraventriculaire (reciprocerende) tachycardie geassocieerd met het Wolff-Parkinson-White-syndroom (WPW).

Het gebruik van het medicijn is echter potentieel gevaarlijk bij patiënten met WPW-syndroom en reeds bestaande atriale fibrillatie, omdat een versnelde ventriculaire frequentie kan optreden.

Digoxine merk en prijs

Dit medicijn circuleert vrij wijdverbreid in Indonesië met verschillende doseringsvormen en sterktes. Hier zijn enkele merken en prijzen van digoxinegeneesmiddelen:

algemene naam

Digoxine 0,25 mg tablet vervaardigd door First Medipharma. U kunt dit medicijn krijgen tegen een prijs van Rp. 335/tablet.

U kunt Digoxine 0,25 mg IF-tabletten krijgen voor Rp 188/tablet.

Digoxine 0,25 mg Yarindo-tabletten worden gewoonlijk verkocht tegen een prijs van rond Rp. 188/tablet.

Handelsnaam

Fargoxin 0,25 mg, digoxine tabletbereiding geproduceerd door Fahrenheit. U kunt dit medicijn krijgen tegen een prijs van Rp. 525/tablet.

Fragoxin-injectie 0,5 mg / 2 ml, injectie-digoxinepreparaten die verkrijgbaar zijn tegen een prijs van ongeveer IDR 35.000 - Rp 40.000 / ampul.

Hoe gebruikt u digoxine?

• Neem het geneesmiddel in volgens de door de arts voorgeschreven dosis. Let op hoe te drinken dat staat vermeld op het etiket van de verpakking van het voorgeschreven medicijn. Verhoog of verlaag de voorgeschreven dosis niet.
• Probeer digoxine elke dag op hetzelfde tijdstip in te nemen. Dit zal het voor u gemakkelijker maken om te onthouden wanneer u moet drinken. Als u vergeet te drinken, neem het geneesmiddel dan onmiddellijk in als het volgende drinkinterval nog lang is.
• Verdubbel de gemiste dosis van het medicijn niet. U kunt de gemiste dosis negeren door dit eerst aan uw arts te vertellen.
• Neem regelmatig digoxine, ook als u zich goed voelt of geen symptomen heeft. Zorg ervoor dat het geneesmiddel beschikbaar is voordat uw geneesmiddel helemaal op is. Als het opraakt, neem dan contact op met uw arts.
• Het gebruik van injectiepreparaten met digoxine kan in een noodsituatie worden gegeven en zal worden gegeven door medisch personeel.
• Digoxine-injectie wordt gegeven als een injectie in een ader of als een infuus in een ader. Uw zorgverlener zal u vertellen dat u het geneesmiddel niet via de mond kunt innemen.
• U moet altijd elke dag uw hartslag en bloeddruk controleren terwijl u dit geneesmiddel gebruikt. Voer bloed- en nierfunctietesten uit omdat deze twee organen kunnen worden aangetast door het gebruik van het medicijn digoxine.
• Als u wilt stoppen met medicatie, stop dan niet plotseling. Raadpleeg eerst uw arts voor de veiligste stappen. De arts kan de behandeling evalueren alvorens te beslissen over het gebruik van medicatie.
• Bewaar digoxine na gebruik bij kamertemperatuur uit de buurt van vocht en zonlicht.

Wat is de dosis digoxine?

Volwassen dosis

Spoedbehandeling voor hartfalen

Voor patiënten die in de afgelopen 2 weken geen hartglycosiden hebben gekregen, kan de dosis worden gegeven afhankelijk van leeftijd, mager lichaamsgewicht en nierstatus.

De aanbevolen dosis van het geneesmiddel is 500-1.000 mcg (0,5-1 mg) via intraveneuze infusie gedurende 10-20 minuten.

De hoofddosis kan in verdeelde doses worden gegeven, waarbij ongeveer de helft van de hoofddosis als aanvangsdosis wordt gegeven. De totale dosis kan na de volgende 6-8 uur worden gegeven.

Hartfalen, supraventriculaire aritmieën

Dosering is afhankelijk van leeftijd, mager lichaamsgewicht en nierstatus.

Gebruikelijke dosering: 750-1500 mcg (0,75-1,5 mg) gedurende de eerste 24 uur als een enkele dosis. Of het kan om de 6 uur in verdeelde doses worden gegeven voor minder urgente of grotere risicogevallen.

Voor licht hartfalen: 250-750 mcg (0,25-0,75 mg) dagelijks gedurende 1 week.

Onderhoudsdosis: aangepast op basis van het percentage medicamenteuze behandeling in het lichaam. De gebruikelijke onderhoudsdosis is 125-250 mcg per dag, maar kan variëren van 62,5-500 mcg per dag.

Kinderdosis

Spoedbehandeling voor hartfalen

Premature baby's die minder dan 1,5 kg wegen: 25 mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal daags gegeven.

Kind of peuter met een gewicht van 1,5-2,5 kg: 30mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal daags gegeven.

Leeftijd boven 2-5 jaar: 35 mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal per dag gegeven.

Leeftijd boven 5-10 jaar 25 mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal daags gegeven.

Onderhoudsdosering: Premature zuigelingen krijgen gedurende 24 uur 20% van de hoofddosis. Zuigelingen en kinderen tot 10 jaar krijgen gedurende 24 uur 25% van de hoofddosis.

Hartfalen, supraventriculaire aritmieën

Premature baby's die minder dan 1,5 kg wegen: 25 mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal daags gegeven.

Peuters met een gewicht van 1,5-2,5 kg: 30 mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal daags gegeven.

Kinderen van 2-5 jaar: 35 mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal daags gegeven

Kinderen ouder dan 5-10 jaar: 25 mcg per kilogram lichaamsgewicht eenmaal daags gegeven.

Onderhoudsdosis: premature baby's 20 procent van de hoofddosis gedurende 24 uur. Peuters en kinderen tot 10 jaar 25 procent van de hoofddosering gedurende 24 uur.

Oudere dosis

De dosis voor ouderen wordt aangepast aan de leeftijd en de toestand van de patiënt. Dosisverlaging moet worden gedaan om de veiligheid bij het innemen van het geneesmiddel te bereiken.

Is digoxine veilig voor zwangere en zogende vrouwen?

ONS. De Food and Drug Administration (FDA) classificeert digoxine in de categorie geneesmiddelen C.

Onderzoeksstudies bij dieren hebben het risico op nadelige effecten (teratogeen) op de foetus aangetoond, maar er zijn geen adequate studies bij zwangere vrouwen.

Het gebruik van medicijnen is gebaseerd op het risico dat kleiner is dan het voordeel dat nodig is bij de behandeling.

Het is aangetoond dat dit medicijn in kleine doses wordt opgenomen in de moedermelk. Het gebruik van dit medicijn bij moeders die borstvoeding geven wordt echter nog steeds niet aanbevolen. Het gebruik van het medicijn kan alleen worden gedaan op aanbeveling van een arts.

Wat zijn de mogelijke bijwerkingen van digoxine?

Digoxine is vatbaar voor bijwerkingen, vooral als de patiënt in het verleden hetzelfde hartprobleem heeft gehad.

Stop onmiddellijk met het gebruik ervan en neem contact op met uw arts als de volgende bijwerkingen optreden nadat u dit geneesmiddel heeft ingenomen:

• Tekenen van een allergische reactie: netelroos, moeite met ademhalen, zwelling van het gezicht, de lippen, tong of keel.
• Hartaandoeningen, bijv. verergering van aritmieën, hartgeleidingsstoornissen, bradycardie.
• Oogproblemen, zoals visuele stoornissen (wazig of geel zien).
• Maagdarmstelselaandoeningen
• Zenuwstelselaandoeningen, zoals hersenbeschadiging, duizeligheid, aandoeningen van het centrale zenuwstelsel
• Misselijkheid, braken, diarree, maagpijn
• Snelle, langzame of ongebalanceerde hartslag
• Duizelig voelen alsof je gaat flauwvallen
• Bloedige of zwarte ontlasting
• Verwarring, zwakte, hallucinaties, ongewone gedachten of gedrag
• Gezwollen of pijnlijke borsten
• Bij zuigelingen en kinderen: buikpijn, gewichtsverlies, groeiachterstand, gedragsveranderingen.
• Ernstige bijwerkingen kunnen vaker voorkomen bij oudere patiënten en moeten onder nauwlettend toezicht worden gebruikt.

Mogelijke en vaak voorkomende bijwerkingen van het gebruik van digoxine:

• Misselijkheid, diarree
• Zich zwak of duizelig voelen
• Hoofdpijn, zwakte, angst of depressie
• Uitslag

Waarschuwing en aandacht

Gebruik digoxine niet als u in het verleden allergisch bent geweest voor dit geneesmiddel of voor soortgelijke cardiotinische geneesmiddelen, zoals digitoxine.

Vermijd het gebruik van dit medicijn als u ventriculaire fibrillatie heeft (een hartritmestoornis in de kamers of de onderste kamers van het hart waardoor bloed uit het hart kan stromen).

Om er zeker van te zijn dat digoxine veilig kan worden ingenomen, moet u het uw arts vertellen als u in het verleden ernstige gezondheidsproblemen heeft gehad, met name:

• Ernstige hartaandoeningen zoals AV-bloksyndroom (tenzij u een pacemaker heeft)
• Hartaanval
• Langzame hartslag waardoor u flauwvalt
• Wolff-Parkinson-White-syndroom (plotseling snelle hartslag)
• nierziekte
• Elektrolytenonbalans (zoals lage calcium-, kalium- of magnesiumspiegels in het bloed)
• Schildklieraandoeningen
• Heb onlangs langdurig braken of diarree gehad

Vertel het uw arts als u zwanger bent. Sommige gevallen van hartfalen of atriumfibrilleren tijdens de zwangerschap kunnen leiden tot complicaties, zoals vroeggeboorte of een laag geboortegewicht, of een risico op overlijden voor zowel moeder als baby.

Vermijd uitdroging of gebrek aan vocht tijdens het sporten. Een overdosis digoxine kan gemakkelijker optreden als u uitgedroogd bent.

Controleer uw gezondheid en die van uw gezin regelmatig via Good Doctor 24/7. Download hier om te overleggen met onze dokterspartners.