hunterpage.net

Heeft u of uw naaste familieleden moeite om bepaalde kleuren te onderscheiden? Wees voorzichtig, want dit kan een teken zijn van kleurenblindheid. Zelfs de meeste mensen met kleurenblindheid zijn zich er niet van bewust dat ze deze aandoening hebben.

Kom op, leer meer over kleurenblindheid in de volgende recensie.

Wat is kleurenblindheid?

Kleurenblindheid is het onvermogen om kleuren normaal te begrijpen of het verschil tussen bepaalde kleuren te zien. De term kleurenblindheid verwijst eigenlijk naar een aandoening waarbij het gezichtsvermogen van een persoon helemaal in zwart-wit is, maar deze aandoening is zeldzaam.

Lees ook: Kenmerken van Minus Eyes: risicofactoren en manieren om effectiever te overwinnen

Soorten kleurenblindheid

Vergelijking van het gezichtsvermogen bij normale en kleurenblinde mensen. (Foto: researchgate.net)

Over het algemeen zijn er drie soorten kleurenblindheid:

• eerste type. Dit type kleurenblindheid zorgt ervoor dat de patiënt moeite heeft om groen van rood te onderscheiden.
• Tweede type. Het tweede type kleurenblindheid wordt gekenmerkt door het onvermogen van de patiënt om blauw van geel te onderscheiden.
• derde type. Het derde type is ook bekend als monochromatisme, de minst voorkomende vorm van kleurenblindheid. De patiënt kan helemaal geen kleur zien, dus alles lijkt grijs of zwart-wit.

Gedeeltelijke kleurenblindheid

Voor het eerste en tweede type is het ook bekend als gedeeltelijke kleurenblindheid. Mensen met gedeeltelijke kleurenblindheid hebben over het algemeen moeite om bepaalde kleuren te onderscheiden.

Gedeeltelijke kleurenblindheid kan worden onderverdeeld in verschillende typen, afhankelijk van de aandoening die optreedt in het oog van de patiënt. Soorten gedeeltelijke kleurenblindheid, waaronder de volgende:

rood-groene kleurenblindheid

Rood-groen kleurenblindheid treedt op wanneer het pigment in de rode of groene kegelcellen niet goed functioneert. Het werkt zelfs helemaal niet. Rood-groen kleurenblindheid kan worden onderverdeeld in verschillende typen, namelijk:

• deuteranomalie

Deuteranomalie is de meest voorkomende vorm van kleurenblindheid die 5 procent van de mannen treft, maar is zeldzaam bij vrouwen.

Deze toestand treedt op wanneer er interferentie is met de groene kegelcellen. Mensen met dit type kleurenblindheid zullen de kleuren geel en groen roder zien worden, en het is moeilijk om ze van blauw naar paars te onderscheiden.

• protanomalie

Protanomalie treedt op wanneer er een verstoring is in de rode kegelcellen. Sinaasappels, rood en geel zien er groener en minder helder uit.

Meestal is dit type kleurenblindheid mild en veroorzaakt het geen problemen in het dagelijks leven. Bij vrouwen is dit geval zeldzaam, maar bij mannen wordt het ongeveer 1 procent gevonden.

• Protanopie

Protanopia treedt op wanneer een persoon helemaal geen functionerende rode kegelcellen heeft. De rode kleur oogt donkergrijs. Sommige kleuren oranje en groen lijken geel. Bij vrouwen is dit geval zeldzaam, maar bij mannen wordt het ongeveer 1 procent gevonden.

• Deuteranopia

Deuteranopia treedt op wanneer een persoon helemaal geen functionerende groene kegelcellen heeft. Rood kan bruinachtig geel lijken en groen kan beige lijken. Bij vrouwen is dit geval zeldzaam, maar bij mannen wordt het ongeveer 1 procent gevonden.

Geel-blauwe kleurenblindheid

Geelblauwe kleurenblindheid treedt op wanneer de blauwe kegelcellen in het netvlies ontbreken of niet goed functioneren.

Dit type kleurenblindheid is het op één na meest voorkomende type en treft zowel vrouwen als mannen in gelijke mate. Geelblauw kleurenblindheid kan worden onderverdeeld in verschillende typen, namelijk:

• Tritanomalie

Dit type kleurenblindheid treedt op wanneer de blauwe kegelcellen beperkt werken. Dus de patiënt zal een iets groener blauwe kleur zien. Deze aandoening is echter zeer zeldzaam.

• Tritanopia

Tritanopia wordt ook wel blauw-gele kleurenblindheid genoemd. Deze aandoening treedt op wanneer het oog helemaal geen blauwe kegelcellen heeft. Dus blauw wordt groen en geel ziet er lichtgrijs of paars uit.

Gedeeltelijke kleurenblindheid is een veelvoorkomend probleem dat ongeveer 1 op de 12 mannen en 1 op de 200 vrouwen treft. De meeste mensen kunnen zich aanpassen aan een tekort aan kleurenzien en het wordt zelden een ernstig geval.

Volledige kleurenblindheid

Volledige kleurenblindheid, ook bekend als monochromatisme, zorgt ervoor dat de patiënt helemaal geen kleur ziet. Er zijn twee soorten monochromatisme die kunnen optreden.

• kegel monochromatie

Deze toestand treedt op wanneer 2 van de 3 kegelcellen die rood, groen en blauw bevatten, niet werken. Wanneer slechts één type kegel werkt, is het moeilijk om de ene kleur van de andere te onderscheiden.

Als de blauwe kegelcellen beschadigd zijn, kunt u bovendien scherp zien of bijziend worden. Mensen met dit type kleurenblindheid kunnen ook ongecontroleerde oogbewegingen of nystagmus ervaren.

• Staaf monochromatie

Deze vorm van kleurenblindheid wordt ook wel achromatopsie genoemd. Dit is de meest ernstige vorm van kleurenblindheid omdat er geen werkende kegeltjes in het oog zitten.

Als gevolg hiervan kunnen mensen met dit type kleurenblindheid alleen zwart, wit en grijs zien. Bovendien zijn ze vaak gevoelig voor fel licht en kunnen ze ongecontroleerde oogbewegingen hebben (nystagmus).

Symptomen van kleurenblindheid

Er zijn niet weinig mensen die zich niet realiseren dat hij een kleurenziendeficiëntie heeft.

Soms beseffen ze het pas als ze in de war zijn als ze objecten met bepaalde kleuren zien, zoals verkeerslichten. Er is dus een speciale test nodig om kleurenblindheid te ontdekken.

Kleurenblindheid wordt vaak op jonge leeftijd ontdekt, meer bepaald wanneer kinderen kleurverschillen leren. In sommige gevallen kan kleurenblindheid echter niet als kind worden gedetecteerd, omdat ze meestal eerder hebben geleerd bepaalde kleuren met bepaalde objecten te associëren.

Het meest voorkomende symptoom is een verandering in het gezichtsvermogen of beter gezegd moeite met het onderscheiden van kleuren in objecten. De mate van visuele beperking kan worden onderverdeeld in licht, matig of ernstig.

Oorzaken van kleurenblindheid

Het oog bevat zenuwcellen die kegelcellen worden genoemd. Kegelcellen, ook bekend als kleurreceptoren, zijn aanwezig in het netvlies van het oog waardoor kleuren kunnen zien.

Kegelcellen absorberen golflengten van licht en sturen die informatie naar de hersenen om kleuren te onderscheiden. Er zijn drie kegelcellen aan het werk in het oog, elk met een gevoeligheid voor rood, groen en blauw.

Als een van de kegelcellen in het netvlies beschadigd is, heb je moeite met zien. Deze aandoening veroorzaakt kleurenblindheid.

Kleurenblindheid kan optreden als gevolg van verschillende factoren. Waaronder het volgende:

Genetische factoren

Deze oogaandoening komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen en wordt overgedragen van moeder op zoon.

Erfelijke kleurenblindheid wordt meestal geassocieerd met aangetaste kegelcellen of de afwezigheid van kegelcellen. Lijders kunnen milde, matige of ernstige stoornissen ervaren.

Erfelijke kleurenblindheid veroorzaakt meestal geen totale blindheid. Deze aandoening heeft echter invloed op het vermogen van beide ogen en de ernst zal gedurende het hele leven niet veranderen.

veroudering

Naarmate u ouder wordt, wordt uw zicht vaak slechter. Gevallen van kleurenblindheid komen ook vaak voor als gevolg van toenemende leeftijd als gevolg van letsel aan het netvlies of andere ziekten.

ziekte van Parkinson

De ziekte van Parkinson is een aandoening van neurologische aandoeningen of zenuwen in het lichaam. Zodat mensen met de ziekte van Parkinson grote kans hebben op schade aan lichtgevoelige zenuwcellen in het netvlies. Dus kleurenblindheid kan optreden als gevolg van een verminderd gezichtsvermogen.

Andere medische aandoeningen

Naast erfelijkheid kunnen bepaalde ziekten er ook voor zorgen dat u kleurenblind wordt.

Uitgaande van sikkelcelziekte, complicaties van diabetes (diabetisch macula-oedeem), ziekte van Alzheimer, multiple sclerose, glaucoom, ziekte van Parkinson, alcoholisme (alcoholisme) en leukemie.

Gebruik van bepaalde medicijnen

In feite kunnen bepaalde medicijnen de kleurvisie veranderen. Deze omvatten geneesmiddelen die worden gebruikt voor hartproblemen, auto-immuunziekten, hoge bloeddruk, erectiestoornissen, infecties, zenuwaandoeningen en psychische problemen.

Chemisch materiaal:

Als je vaak met chemicaliën te maken hebt, moet je voorzichtig zijn. Door blootstelling aan sommige chemicaliën, zoals koolstofdisulfide en meststoffen, kan het verlies van kleurenzicht veroorzaken.

Hoe kleurenblindheid diagnosticeren?

Pseudo-isochromatische test gebruikt voor blindheidstest. (Foto: //www.shutterstock.com/)

Als u of uw naaste familieleden problemen hebben gehad met het identificeren van bepaalde kleuren, moet u een arts raadplegen. De arts zal het vermogen van het oog om kleuren te identificeren controleren met een pseudo-isochromatische test.

De pseudo-isochromatische test bevat afbeeldingen die speciaal zijn ontworpen om de mogelijkheden van het oog te testen. De afbeelding bestaat uit gekleurde stippen waarin cijfers of vormen in verschillende kleuren zijn verborgen.

Alleen mensen met een normaal gezichtsvermogen kunnen deze cijfers en symbolen zien. Als je last hebt van kleurenblindheid zul je het beoogde patroon moeilijk of zelfs niet vinden.

Hoe kleurenblindheid behandelen?

Helaas kan kleurenblindheid tot nu toe niet worden behandeld. Er zijn echter behandelingen die kleurenblinden kunnen ondergaan. Mensen met kleurenblindheid krijgen meestal contactlenzen of een speciale bril aangeboden die hun zicht kunnen helpen.

Gewoonlijk zullen contactlenzen of speciale brillen die zijn ontworpen voor mensen met kleurenblindheid, hen helpen het contrastniveau te onderscheiden van verwarrende kleuren.

Ze onderscheiden dus kleuren op basis van het contrast dat ze zien, niet het uiterlijk van de originele kleur.

Tips voor kleurenblinde mensen

Als u of een naast familielid kleurenblind is, probeer dan de volgende tips om de ziekte te overwinnen.

• Onthoud de volgorde van gekleurde objecten. Sommige objecten hebben een bepaalde volgorde van kleuren. Bijvoorbeeld verkeerslichten. Als je moeite hebt met het identificeren van rood en groen, is het beter om de volgorde van de kleuren te onthouden.
• Bewaar kleding in volgorde van kleur. Dit is handig wanneer je kleding van een bepaalde kleur moet dragen, zodat ze niet verward worden met andere kleuren.
• Profiteer van de beschikbare technologie. Momenteel beschikbare applicaties die kunnen worden gebruikt via mobiele telefoons en andere digitale apparaten die kunnen helpen bij het identificeren van kleuren.

Houd er rekening mee dat veel mensen die kleurenblindheid ervaren een normaal en compleet leven kunnen leiden.

Als u zich zorgen maakt over kleurenblindheid, kunt u ook 24/7 online een oogarts raadplegen bij Good Doctor. Onze dokterspartners staan ​​klaar om oplossingen te bieden. Kom op, download de Good Doctor-applicatie hier!